მომღერალმა ნინა წკრიალაშვილმა, რომელიც დიდი ხანია საჯაროდ არ გამოჩენილა, იმ მიზეზებზე ისაუბრა, რის გამოც, საზოგადოების წინაშე აღარ ჩნდებოდა.
„გავთხოვდი, საერთოდ არ ვაპირებდი გათხოვებას. მაგრამ აღარ შემეძლო ქართული საუბრები, რა გაცვია, ვინ დაგირეკა და ა.შ. ძალიან სიმპათიური, ჯანსაღი აზროვნების ბოიფრენდი მყავდა. ხან ის ჩამოდიოდა თვეში 4-5 დღე, ხან მე მივდიოდი. ჯანსაღი ურთიერთობა მქონდა, რომელიც თან გახალისებს. საერთოდ არ მიფიქრია გათხოვებაზე. ჩამოვიდა ერთხელ, არ მინდოდა გათხოვება. მეორედ ჩამოვიდა და წავედი. იმიტომ რომ აქ არ შემეძლო არაფერი. არ ვლაპარაკობდი, იმიტომ რომ საკუთარი ხმა მაღიზიანებდა.
ორი თვე ვიყავი აბსოლუტურად გათიშული. დღე-ღამეში ფაქტობრივად, 14-15 საათი მეძინა, იმიტომ რომ ვიღვიძებდი, ვტიროდი, ღმუილის ხმა მქონდა. არ ვიცი ეს ტკივილი რას შევადარო. საკუთარი თავი რომ გეცოდება, ეს არის ყველაზე ცუდი შეგრძნება.
ფაქტობრივად შერყეული ფსიქიკით წავედი. გავთხოვდი და ჯოჯოხეთის შემდეგი ეტაპი დაიწყო..
მე დიდი იმედები არ მქონდა, ილიასთან დაკავშირებით, უბრალოდ მინდოდა მშვიდად ვყოფილიყავი, მაგრამ დაიწყო ჯოჯოხეთის შემდეგი ეტაპი.
მე კაცებს ბევრ უფლებას ვაძლევ ხოლმე და ვენაცვალე იმ ქალებს, რომლებსაც ხელში ჰყავთ ქმრები და რასაც უნდა, იმას აკეთებინებენ. მე ყველას ზედ ვყვები და მერე უნდათ, რომ დამლაგებელი ვიყო, მაგრამ როგორც არ უნდა მითხრან, ვერ ვხედავ, რომ რაღაცები ყრია.
ის გახდა ისეთი, როგორიც არ არის. მე ისევ ჩავწექი და დაიწყო კარანტინი და გაუსაძლისი იყო ყველაფერი. მქონდა მძიმე დეპრესია და პანიკური შეტევების ციკლი დამეწყო მეოთხეჯერ. ეს არის ყველაზე საშინელება. 2 წელი და შვიდი თვე მქონდა და დღეში 5-ჯერ მაინც მქონდა შეტევა. ყველა დელივერის ბიჭი მცნობდა. იქ გავიცანი ძალიან კარგი გოგო, სახლში მარტო დარჩენა როცა არ შემეძლო, მას ვთხოვდი დარჩენას ჩემთან. ერთხელაც აღმოვჩნდი პალატაში, აპარატზე შეერთებული. გონს რომ მოვედი, ვერც მივხვდი რა დამემართა.. დაუძახეს მთავარ ექიმს. მკითხეს ჩემს შესახებ. აქ რატომ ხარო, - მკითხეს. არ მახსოვდა არაფერი. მე გეტყვით რაც გჭირთო - ეპილეფსიის შეტევაო. პირველად დამემართა 44 წლის განმავლობაში, თან ძალიან ძლიერი. არ ვიცი, რანაირად დამემართა. რომ გავიღვიძე, თან დაბმული ვიყავი.
როცა შეტევა მომივიდა, სახლში მარტო ვიყავი. თავს ცუდად ვგრძნობდი და ილიასს დავურეკე, მეუბნებოდა, რომ რიგითი პანიკური შეტევა გექნებაო. ვუთხარი, რომ მართლა ცუდად ვარ-მეთქი. ბოლოს მახსოვს, რომ ტელეფონსაც ვეღარ ვიჭერდი, რომ აღარ ვუპასუხე, მოვიდა. პულსი არ მქონდა. ბედზე გადავრჩი" - ამბობს ნინა წკრიალაშვილმა.