სოფო ბედია ჟურნალ „თბილისელებთან“ იხსენებს სიზმარს, რომელიც მისი ოჯახისთვის საბედისწერო აღმოჩნდა…
„არ დამავიწყდება, ერთხელ ვნახე სიზმრად: საშინელი ჭექა-ქუხილია, სოფელში ვარ, ინგრევა ყველაფერი, ნათდება ცა და დედამიწა, ჩამოვარდა მეხი, დაეცა სახლს და მეორე სართული ჩამოინგრა. რომ გამოვიღვიძე, არ მესიამოვნა, შემზარა ამ სიზმარმა. ორ კვირაში ჩემი მაზლი გარდაიცვალა. ეს სიზმარი საშინელი მინიშნებასავით იყო, მე ასე ვხსნი. თუ არასასიამოვნო სიზმარს ვხედავ, ვცდილობ, იმ დღეს საჭესთან არ დავჯდე, ან თუ გადაუდებელი საქმეა, ფრთხილად ვიარო და მაქსიმალურად ყურადღებით ვიყო“.